بهعبارت دیگر اجرای عمومی آثار براساس کارهایی است که در جشنواره فجر شرکت کردهاند و این کارها برای ما ارزش دارند.»
همان زمان این سؤال پیش آمد که با وجود شورایهای متعدد در مرکز هنرهای نمایشی که معمولا سیاستهای متعددی هم دارند، چگونه میتوان به اجرای عمومی آثار شرکتکننده در جشنواره پایبند بود. به همین دلیل مدیرکل هنرهای نمایشی تبصرهای به این صحبتهای خود اضافه کرد: «میخواهم بگویم که اگر کارها قابلیت اجرای عمومی داشته باشند و اجرای عمومی آنها از نظر شورای نظارت یا شورای حمایت منع نداشته باشد با هماهنگی دبیرخانه جشنواره حتما اجرای عمومی خواهند شد.» او به نکته طلایی برای اجرای عمومی آثار شرکتکننده در جشنواره اشاره میکند: «ما در فراخوان چک سفید امضا میکنیم، اگر کاری در جشنواره شرکت کرده و با معیارهای ما منطبق باشد حتما اجرای عمومی خواهد داشت.»
اجرای عمومی آثار بعد از جشنواره یکی از بحثبرانگیزترین مسائلی است که هرساله مرکز هنرهای نمایشی با آن درگیر است. در هر دوره دبیر جشنواره تضمین از اجرای عمومی آثار برگزیده جشنواره تئاتر فجر میدهد، اما هربار این وعده فراموش میشود و صف نمایشهای شرکتکننده در جشنواره تئاتر فجر برای اجرای عمومی طولانی و طولانیتر میشود. اما سال گذشته این سخنان قادر آشنا و البته نمایشهایی که فروردینماه و اردیبهشتماه امسال در مجموعه تئاتر شهراجرای عمومی گرفتند، و اغلب هم نمایشهای شرکتکننده درسی و یکمین جشنواره تئاتر فجر بودند، امید به وعده اجرای تئاترهای جشنواره تئاتر فجر را زنده کرد اما بهنظر میرسد که بعد از گذشت چهار ماه مدیرکل هنرهای نمایشی نظر دیگری در رابطه با اجرای عمومی آثار شرکتکننده در جشنواره تئاتر فجر دارد. او اردیبهشتماه امسال یعنی زمانی که 10ماه به برگزاری سیودومین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر ماندهاست، مجددا به میان خبرنگاران آمد و آب پاکی را روی دست هنرمندان ریخت و در این مورد اظهار داشت: ما نه در سال گذشته و نه امسال تعهدی برای اجرای آثار جشنواره تئاتر فجر نداریم، بنابراین هر کاری که بتواند تماشاگر جذب کند موفق به اجرای عمومی خواهد شد. در سال گذشته نیز به همه تعهداتمان عمل کردیم. اما نکته تعجب برانگیز در این نشست مطرح شدن چشمانداز چهارساله تئاتر فجر است. زمانی این موضوع تعجب برانگیز میشود که خود قادر آشنا چندی پیش ضمن رد استعفای مدیر مجموعه تئاتر شهر به پایان دولت دهم و پایان دوره کاری خودش اشاره داشته است.
جشنواره تئاتر فجر در عمر سیودوساله خودتغییرات عمدهای را به چشم خود دیدهاست، چرا که از آنجا که با تغییر دبیر، سیاستها و روشها هم تغییر میکند و معمولا هیچ دبیر دنبالهرو سیاستها و روشهای دبیری قبلی نیست. نمونهاش همین تغییراتی است که اسماعیل عالیزاده بهعنوان سی و دومین دبیر جشنواره تئاتر فجر انجام دادهاست. تغییراتی همچون حذف تجربههای نو و نگاه ویژه از فراخوان جشنواره است. تغییراتی که سال پیش با دبیری سعید کشن فلاح باعث شده بخشهای جشنواره تئاتر فجر از 14 بخش به 9 بخش تقلیل یابد و امسال با اینکه دومین سالی است که با حضور قادر آشنا جشنواره تئاتر فجر برگزار میشود، بازهم تغییرات جشنواره تئاتر فجر ادامه دارد و این تغییرات گواه این ادعاست که هیچ مدیر و هیچ مسئولی هرگز به سیاستهای پیشینیان خود وابسته و متکی نیستند. بهتر بود که مدیرکل مرکز هنرهای نمایشی به جای تدوین چشمانداز چهار ساله تئاتر فجر به مشکلات دیگر تئاتر رسیدگی میکرد تا در پایان مدیریتش کارهای نیمهتمامی همچون اداره تئاتر نیمهکاره بر زمین نمیماند.